Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Αγάπη: Ο Νόμος της 'Ελξης

Η αιώνια αναζήτηση. Η αναζήτηση για το δικό μας ταίρι, η αναζήτηση ενός προσώπου που θα μας αγαπήσει, θα τον / την αγαπήσουμε και θα γεμίσει την ζωή μας. Είτε ψάχνουμε γι' αυτό, είτε περιμένουμε απλά να εμφανιστεί στην ζωή μας, είτε πάλι έχουμε κάνει την επιλογή μας και θέλουμε η σχέση μας να ευδοκιμήσει και να διέπεται από ισορροπία και ευτυχία, η τελική έκβαση είναι πάντα στο χέρι μας. Κάποιοι λένε ότι εμείς ελέγχουμε αποκλειστικά την ροή της ζωής μας, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι θα γίνει ότι είναι γραφτό, οπότε αδρανούν και περιμένουν. Προσωπικά πιστεύω ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Στην αγαπημένη μου γκρίζα περιοχή όπου τίποτα δεν είναι απόλυτο. Σίγουρα είμαστε κύριοι της ζωής μας και των επιλογών μας, ωστόσο υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε (όπως ποιον θα γνωρίσουμε, πότε, γιατί και τί ρόλο θα παίξει στην ζωή μας ή εμείς στην δική του). Το βασίλειο της μοίρας, του προκαθορισμένου. Και βέβαια κατά την γνώμη μου δεν υπάρχουν απλές συμπτώσεις, τυχαία περιστατικά που εκτυλίσσονται μέσα σε μία χαώδη πραγματικότητα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα αυτά τα λέω γιατί σε όλους τους τομείς της ζωής υπάρχει ένας πραγματικός και εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας, ο Νόμος της Έλξης




Στην αγάπη για παράδειγμα, όταν ξεκινάμε μία νέα γνωριμία μερικοί από μας προβάλλουν αρνητικές σκέψεις ανασφάλειας και ξεκινάμε παρανοϊκούς διαλόγους με το μαζοχιστικό κομμάτι του εγκεφάλου μας του τύπου:

-Πέρασε η ώρα, γιατί δεν πήρε τηλέφωνο;
-Να δεις δεν θα πάρει
-Ναι δεν θα πάρει. Εχθές πήρε στις 10:30 και τώρα είναι 10:45!
-Βαρέθηκε!
-Σίγουρα βαρέθηκε, τον είδα προχθές που ήπιαμε καφέ
-Ναι σωστά! Είχε ένα απόμακρο βλέμμα...
-Εμ, βέβαια και κοιτούσε το κινητό του!
-Θα σκέφτεται κάποια άλλη...
-Ναι σίγουρα!
-Αυτό είναι!
-Ναι γιατί είμαι χάλια τελευταία...πήρα και δύο κιλά...έγινα σαν φαλαινοκαρχαρίας...
-Ναι...και τα μαλλιά μου είναι χάλια... σαν μαδημένο κοτόπουλο...Αχ γιατί δεν παίρνει;;;...
-Θα πάρω εγώ...ναι θα πάρω εγώ.. στο κάτω - κάτω δεν πρέπει να πάρω;; Η Ρούλα που το συζητούσαμε προχθές, είπε να του τηλεφωνώ…  να στείλω μήνυμα; Να τσεκάρω πού είναι!
-Κι αν δεν θέλει;...
-Μα με θέλει;...
-Δεν ξέρω...μου είπε αυτό....ναι αλλά είχε πει κι εκείνο... και μπλα μπλα μπλα μπλα...αχ πώς θα τον κάνω να με θέλει σαν τρελός; Με μάγια;

Όταν επιτέλους χτυπήσει το ευλογημένο το τηλέφωνο και είναι εκείνος, εμείς του μιλάμε με τέτοια χαρά, ανακούφηση κι ευγνωμοσύνη, λες και μας χάρισαν τον ουρανό με τ' άστρα, ή λες και δεν μας αξίζει να μας παίρνει κάποιος τηλέφωνο. Και στην φωνή μας είναι διάχυτος ο πανικός, γιατί πείσαμε τον εαυτό μας ότι υπήρχε πρόβλημα. Στο σημείο αυτό, ο τύπος πιάνει στον αέρα όλη αυτή την ένταση (και από την φωνή μας και ενεργειακά) και από εκεί και πέρα αρχίζει μία αλληλουχία αντιδράσεων και συμπεριφορών που αν δεν συνέλθουμε από την ανασφάλειά μας έγκαιρα, θα καταλήξει άδοξα σε μία ραγισμένη καρδιά, την δική μας. Σε κανέναν, ακόμη και σε έναν απόλυτα ισορροπημένο άνθρωπο με τις καλύτερες προθέσεις, δεν αρέσει το εύκολο, το σίγουρο, αυτό που δεν χρειάζεται να διεκδικήσει.  
Πέρα από τον βασικό κανόνα των σχέσεων που λέει ότι, οποιοσδήποτε άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, καλόψυχος ή όχι, στον ερωτικό τομέα ξενερώνει όταν ο άλλος του παραδίδεται με εγκατάλειψη, με απελπισία και με απόγνωση απαιτώντας και περιμένοντας την ίδια παθιασμένη ανταπόκριση, υπάρχει και ο απείρως σημαντικότερος συμπαντικός κανόνας που λέει ότι οτιδήποτε προβάλλουμε έντονα υλοποιείται
Ο φόβος ως συναίσθημα είναι απίστευτα δυνατό και όταν έντονα φοβόμαστε κάτι το προβάλλουμε και αφού το προβάλλουμε με ένταση το καλούμε στην ζωή μας, το περιμένουμε με βεβαιότητα και φυσικά, αυτό έρχεται. Το έχω πει ξανά και θα το λέω συνέχεια. Το Σύμπαν ακούει και μας δίνει αυτό που του προβάλλουμε. Πριν καταφύγουμε λοιπόν σε φόρτιση λίθων, ενεργειακές πρακτικές ή οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε με τον ενεργειακό Νόμο της Έλξης.


Εδώ θα ακουστώ σαν αμερικανίδα new age χαϊμαλοφορούσα τύπισσα, αλλά όσα θα πω τα πιστεύω, τα έχω εφαρμόσει και έχουν λειτουργήσει. Χαλαρώστε και σκεφτείτε θετικά! Στο μυαλό σας θα κρατάτε μόνο τις θετικές σκέψεις και θα πετάτε τις αρνητικές και τον φόβο στα σκουπίδια. Και θα μου πείτε δεν είναι εύκολο! Ναι δεν είναι, αλλά όπως όλα, έτσι κι αυτό, είναι θέμα εξάσκησης. Μόλις συνειδητοποιείτε ότι συγκεντρώνεστε σε κάτι αρνητικό, σταματήστε αμέσως, πάρτε μία βαθιά ανάσα και σκεφτείτε το αντίστοιχο θετικό. Μέρα με την ημέρα αυτός ο μηχανισμός θα λειτουργεί με όλο και λιγότερη δυσκολία και μία ωραία πρωία δεν θα χρειάζεται καμία προσπάθεια από την πλευρά σας, θα γίνεται αυτόματα! Όλη αυτή η διαδικασία θα έχει σταδιακά ώς αποτέλεσμα να τραβάτε στην ζωή σας θετικές δονήσεις σε όλους τους τομείς, θετικά γεγονότα, τους σωστούς ανθρώπους. Θα βρίσκεστε στο σωστό μέρος την σωστή ώρα και με λίγα λόγια θα έχετε αυτό που επιθυμείτε θα γίνετε, αυτό που συχνά λέμε για άλλους "τυχερός". Τα πάντα είναι θέμα κοσμοθεωρίας και θετικής ματιάς.

Ένας ακόμη τρόπος για εφαρμόσετε αυτήν την τεχνική είναι το βράδυ, όταν ξαπλώνετε και πριν κοιμηθείτε. Είτε είστε κομμάτια και τα μάτια σας κλείνουν, είτε η νύστα σας σάς δίνει ένα περιθώριο για σκέψη, πριν κοιμηθείτε σκεφθείτε θετικά ότι σας απασχολεί. Και όχι μόνο σκεφθείτε το, αλλά κάντε το εικόνα και συναίσθημα, ακριβώς σαν να λειτουργούσατε ενεργειακά μπροστά από ένα αναμμένο κερί. Αν μας πιέζουν τα οικονομικά (όσο τραγικά κι αν είναι τα πράγματα) σκεφτείτε ότι βρίσκετε δουλειά, ότι έρχονται χρήματα στην ζωή σας. Κάντε εικόνα τον εαυτό σας να εργάζεται και νιώστε την χαρά του να εισπράττετε χρήματα σαν να σας συμβαίνει εκείνη την στιγμή. Αν ψάχνετε την αγάπη σκεφτείτε μία σχέση χαρούμενη κι ευτυχισμένη, αν είστε ασθενής σκεφτείτε ότι έχετε ήδη γίνει καλά, ότι τα φάρμακα λειτουργούν ότι είστε υγιείς. Σε κάθε περίπτωση, για κάθε τί, σκεφτείτε θετικά, δείτε με τα μάτια του νου αυτό που επιθυμείτε, νιώστε το με βεβαιότητα λες και συμβαίνει τώρα και φυσικά ευχαριστείστε με ευγνωμοσύνη γι' αυτό. Και θα γίνει. Θα δείτε ότι θα γίνει. Γιατί πάντοτε γίνεται.
Αυτή η άσκηση έχει νόημα το βράδυ πριν κοιμηθείτε, γιατί εκείνη την ώρα οι σκέψεις έχουν περισσότερη δύναμη. Είναι η στιγμή που οι φόβοι μεγενθύνονται και κορυφώνονται, η απελπισία μας κυριεύει. Και γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να προβάλλουμε θετικά πράγματα, θετικές εικόνες.
Κάντε το και θα με θυμηθείτε. Φτάνει φυσικά να το κάνετε και να το εννοείτε και να το κάνετε κάθε μέρα, χωρίς να τα παρατήσετε. Έτσι, θα μπορείτε αποτελεσματικά να προγραμματίσετε τους λίθους σας, να φτιάξετε την ατμόσφαιρα του σπιτιού σας, την αύρα σας, το είναι σας. Στην επόμενη ανάρτηση θα σας μιλήσω για τις πέτρες της αγάπης.

Σας αφήνω με ένα φιλί για καληνύχτα και με την ευχή να είστε πάντα ευτυχισμένοι και γεμάτοι Φως.

4 σχόλια:

  1. Αν διάβαζα αυτή την ανάρτηση 4-6 χρόνια πριν, ακόμα κι αν θεωρητικά μου φαινόταν σωστή, κι ας την έχει γράψει η ίδια η αδερφή μου (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;;;!), στην πράξη θα είχα αποτύχει και θα τη θεωρούσα εν μέρει ουτοπική. Θα είχα ενδυθεί το μανδύα της σύγχρονης κυνικής/κριτικής σκέψης και θα είχα πει "οκ, ευσεβείς πόθοι, ανάκατοι με new age αμπελοφιλοσοφία, ωραία θα ήταν αν ήταν αληθινά όλα αυτά με το σύμπαν, μας τα 'πε και ο Κοέλιο, αλλά δεν..."
    Συνήθιζα να ειρωνεύομαι τους φαινομενικά "επιτυχημένους" "τέλειους" ανθρώπους που δήλωναν ότι όλα έρχονται με τη θετική σκέψη κ την αποφασιστικότητα, πίστευα ότι ήταν ένα εύηχο ψεμα και προτιμούσα να θεωρώ ότι "κάποιοι έχουν το κοκκαλάκι της νυχτερίδας" - αλλά όχι εμείς.

    Τώρα πια, έπειτα από πολλές αναποδιές και πόνο, μια εποχή αυτόματου αρνητισμού που μετρούσε πολλά φεγγάρια, επίπονη αλλά και εποικοδομητική ενδοσκόπηση, μπορώ βιωματικά να υποστηρίξω την αλήθεια της θετικής σκέψης και του Νόμου της Έλξης (κ όχι μόνο στην αγάπη κ τον έρωτα).
    Όταν έφτασα συνειδητά στο σημείο αλλαγής πλεύσης προς την αισιοδοξία κ τη σιγουριά, αφήνοντας πίσω τη μαυρίλα κ την αμφισβήτηση, βρήκα στόχους και όνειρα και πίστεψα στη δύναμη του μυαλού μου αλλά κ του σώματός μου. Άρχισαν να μου παρουσιάζονται σταδιακά ευκαιρίες, βήμα-βήμα, λίγο-λίγο. Από τα πιο απλά
    (απασχόληση, κοινωνικοποίηση, νέα ενδιαφέροντα κ ικανότητες) όταν πια ήμουν έτοιμη να τα δεχτώ, να τα εκτιμήσω, αλλά πάνω απ'όλα να εντοπίζω και να αντιλαμβάνομαι τα "σημάδια" όταν μου προσφερόταν μια ευκαιρία ή έστω και πληροφορία που θα με οδηγήσει σε θετικό δρόμο, χωρίς να διστάζω κ να κάνω αρνητικές σκέψεις. Αλλά ακόμα και τις περιόδους "νηνεμίας" που δε συνέβαινε κάτι δραστικό ή νέο, απέκτησα τη διαύγεια κ την ικανότητα να τις καλωσορίζω και να τις εκτιμώ για την ηρεμία πνεύματος και τις απλές καθημερινές στιγμές που προσφέρουν, αντί να τις βαφτίζω "ρουτίνα" και να παραπονιέμαι.

    Ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο, δε θέλω να κουράσω τους φίλους του μπλογκ, αλλά ήθελα να καταγράψω και να μοιραστώ την εμπειρία μου κ την αποψή μου πάνω στο θέμα μιας και το βίωσα, για να πάρουν κουράγιο και όσοι διστάζουν ή δεν μπορούν να πιστέψουν στη δύναμή τους. Αφού άρχισα να τα καταφέρνω εγώ (και ευτυχώς έχω δρόμο μπροστά μου και πολλά να μάθω) που δεν είμαι ούτε γκουρού ούτε σούπερμαν, μπορούμε όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αδέρφι μου αγαπημένο δεν ξέρεις πόσο όμορφα με έκανε να νιώσω αυτό που έγραψες. Πραγματικά σημαίνει πάρα πολλά για μένα γιατί, αυτό για το οποίο ευχαριστώ καθημερινά και αυτό που ζητάω πάντα είναι να είναι καλά και ευτυχισμένοι αυτοί που αγαπάω. Κι εσύ είσαι σταθερά στην κορυφή αυτής της ροζ λίστας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυ ωραια η σελιδα σου και ενδιαφερουσα..εγω εχω μια απορια που την ειχα παντα γενικα..αν μπορεις να με βοηθησεις..αν για παραδειγμα θελω καποιον,ειμαστε σε διασταση καπως κ μπορει να παιζει και κατι αλλο στη ζωη του,εγω θελω ομως να σταματησω τις αρνητικες σκεψεις μου σχετικα με αυτο που μπορει να προκαλεσουν αυτα που φοβαμαι οπως πχ οτι δεν θα ξαναμιλησουμε,οτι με μισει οτι παντρευεται ή σοβαρευει κατι αλλο που μπορει να εχει και αλλα τετοια....τί κανω για να μην τα προκαλεσω απ το φοβο μου? απλα σταματαω να τα σκεφτομαι?μετα προσπαθω να αντικαταστησω αυτες τις σκεψεις με τις αντιστοιχες θετικες??πχ οτι ολα πανε ξανα καλα μεταξυ μας και μπορει να ειμαστε μαζι ή αυτο παραβιαζει τα θελω του αλλου??πως μπορω δλδ να σταματησω τις αρνητικες σκεψεις για να μην τις προκαλεσω αμα δεν ηταν βεβαια να συμβουν,χωρις ομως να παραβω την ελευθερια του αλλου??γιατι και στις δυο περιπτωσεις θα χω τυψεις...ελπιζω να μην σε μπερδεψα και να μου πεις τη γνωμη σου... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημερα στο υπεροχο μπλογκ σας..
    Ειμαι στην ευχαριστη θεση να επικυρωσω οσα πρεσβευετε..!
    Ξεκινησα να εφαρμοζω το νομο της ελξης...εδω και αρκετα χρονια..
    Μα δεν ηταν η αποφαση μου συνειδητη,ηταν ενα διαρκες "πανω-κατω"...
    Με το ενα ποδι στο γνωστο κι αποδεκτο τροπο και με το αλλο στο νεο και πολλα υποσχομενο...που ομως θελει δουλεια..
    Τα αποτελεσματα ...μμμ....αναλογα..
    Απο τη στιγμη που αποφασισα να "παρακαμψω"τα γνωριμα ,πεπατημενα και κοινως αποδεκτα μονοπατια και να ακολουθησω αυτο που η διαισθηση μου με συμβουλευε...
    Ναι!
    Λειτουργει...
    Σε βαθμο που μπορω να πω,πως ειναι "μαγικο'..
    Ειμαι ακομη μια ταξιδιωτης,δεν εχω φτασει..
    Αλλα το ταξιδι μου περιεχει πλεον περισσοτερες χαρες,ομορφια,ευλογιες!
    Να εισαι καλα ομορφη ψυχη για οσα μεταδιδεις...
    Παντα φωτεινη...παντα με αγαπη...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή